Η Κυνοφιλία μας σε αριθμούς

Δεν ξέρω αν εμπιστεύεστε ή όχι τους αριθμούς; οι οποίοι αν και πολλές φορές μας ξεγελούν, τις περισσότερες μας απεικονίζουν άκρως ρεαλιστικά την πραγματικότητα.

Καλό θα ήταν λοιπόν μερικές φορές να μελετάμε τα στατιστικά στοιχεία που κατά καιρούς δημοσιεύονται και τα οποία μας δώσουν την αποτύπωση μιας αριθμητικής εικόνας για την επικρατούσα κατάσταση. Εμείς για να σας βγάλουμε από τον κόπο, σας παραθέτουμε και σας αναλύουμε όσο είναι δυνατόν, τα πλέων πρόσφατα επίσημα στοιχεία (2002) για την κυνοφιλική κατάσταση 44αρων Ευρωπαϊκών κρατών μελών της Διεθνούς Κυνολογικής ομοσπονδίας F.C.I. τα οποία κατά την άποψη μας σαφώς αποτυπώνουν την όχι και τόσο ζοφερή κυνοφιλική μας κατάσταση.

Συμφώνα λοιπόν με τα μέχρι τώρα επίσημα δημοσιευμένα στοιχεία της Διεθνούς Κυνολογικής ομοσπονδίας F.C.I., στην χωρά μας επισήμως καταγράφονται 1.430 γέννες ετησίως και δηλώνονται περίπου 5.650 κουτάβια. Αυτό κατατάσσει την Ελλάδα στην 17^η θέση ανάμεσα στις 44. Θα πρέπει όμως αυτό το στοιχείο να το συσχετίσουμε με το ότι 12 από τις 16 χώρες που βρίσκονται πάνω από μας, είναι χώρες όπως η Ρωσία, η Γαλλία, η Ουκρανία, η Ισπανία και άλλες με πληθυσμό πάνω από τα 50 εκατ. κάτοικους. Ακόμα ο ετησίως αριθμός κουταβιών στην χώρα μας υπολείπεται μόλις κατά 650 άτομα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (6.315) και όταν ο μέσος αυτός όρος, ανεβαίνει πολύ ψηλά με την ύπαρξη χωρών με περισσότερες από 33.000 κουτάβια ετησίως όπως η Γαλλία.

Τα 650 εγγεγραμμένα μέλη σε ανεγνωρισμένους κυνοφιλικούς ομίλους, κατατάσσουν την χώρα μας στην 31^η θέση ανάμεσα στις 44 και με μεγάλη διαφορά από το εντυπωσιακό αριθμό των 2.000.000 μελών της Ρωσία, ενώ ο μέσος όρος μελών στις 44 αυτές χώρες είναι η 129.000. Θα πρέπει ακόμα να τονίσουμε ότι αν εξαιρέσουμε τις χώρες στις οποίες δεν υπάρχουν επίσημα εγγεγραμμένα μέλη, κάτω από την χώρα μας βρίσκονται μόνο τρεις χώρες αισθητά μικρότερες από την δική μας, όπως η Κύπρος, η Μάλτα και το Ισραήλ.

Με μια επίσημή κυνοφιλική έκθεση βρισκόμαστε στην τελευταία θέση αυτής της κατηγορίας, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 7 ανά χώρα. Η πρώτη θέση στην κατηγορία αυτή ανήκει στην Γαλλία με 36 επίσημες εκθέσεις ετησίως, ενώ εμείς διεκδικούμε την τελευταία θέση παλεύοντας σκληρά με χώρες όπως η Μάλτα, το Σαν Μαρίνο και το Γιβραλτάρ.

Λίγο πάνω από την μέση στην 20^η θέση βρισκόμαστε από πλευράς ομίλων φυλών με 47 επίσημους ομίλους φυλών και πολύ χαμηλότερα από το ευρωπαϊκό μέσο όρο ο οποίος είναι 390. Και στην κατηγορία όμως αυτή εξαιρώντας και πάλι τις χώρες που δεν έχουν επίσημους ομίλους, μόνο οκτώ χώρες βρίσκονται με λιγότερους από εμάς ομίλους, χώρες όπως το Λουξεμβούργο, η Λιθουανία, η Βοσνία, η Κύπρος κ.α.

Την 31^η θέση κατέχουμε και στην κατηγορία των κριτών. Οι 2 επίσημοι κριτές μας απλός μας βάζουν στην κατηγορία όταν το ευρωπαϊκό μέσο όρο είναι 159 κριτές ανά χώρα και όταν η Γερμάνια η οποία είναι πρώτη σε αυτή την κατηγορία έχει 912, εμείς απλά περνάμε την Κύπρο η οποία έχει έναν αλλά και πληθυσμό κάτω από 700.000 κατοίκους.

Ανακεφαλαιώνοντας, βλέπουμε ότι μόνο στο να δηλώνουμε κουτάβια είμαστε καλοί, στα υπόλοιπα τουλάχιστον σε Ευρωπαϊκό επίπέδο, είμαστε «επίπεδοι». Δεν θα ήθελα να βγουν αληθινές οι Κασσάνδρες οι οποίες μιλούν για συρρίκνωση της κυνοφιλίας στην χώρα μας και πλήρης εμπορευματοποίηση της. Και στο εξωτερικό υπάρχουν πολύ καλοί και εξαιρετικοί επαγγελματίες, όμως καμία χώρα δεν μπορεί να στηρίξει ολόκληρη την κυνοφιλία της στα λιγοστά αυτά άτομα. Οι ερασιτέχνες κυνόφιλοι είναι αυτοί που δημιουργούν τις στέρεες και δυνατές βάσεις πάνω στις οποίες θα στηριχθούν οι «κορυφές». Δεν ξέρω τι ακριβώς θα πρέπει να αλλάξει, πάντως ο Κυνολογικός Όμιλος Ελλάδος θα πρέπει πολύ σοβαρά να εκτιμήσει τα παραπάνω στοιχεία και να προχωρήσει στις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις για να μιλάμε για ουσιαστικές κυνοφιλικές επιτυχίες.

Σημ:

Τα παραπάνω στοιχεία είναι του 2002 και τα πλέων «πρόσφατα» που η F.C.I. έχει δημοσιεύσει στο διαδικτύο.