Πόιντερ

Από κ. Γιώργος.

Αγαπητέ κ Πετρόχειλε. Καταρχήν συγχαρητήρια για την εξαιρετική στήλη σας και την πολύτιμη βοήθεια που μας προσφέρεται.

Έχω μια νεαρή ποιντερίνα την οποία μεγάλωσα από μικρή και φέτος ξεκίνησα να την βγάζω στο κυνήγι. Αυτό που μου κάνει είναι όταν την βγάζω έξω να εξαφανίζεται κυριολεκτικά για 10-15 λεπτά και μετά να επιστρέφει σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Υπάρχει κάποιος ήπιος τρόπος για να της το κόψω χωρίς να χρειαστεί να χρησιμοποιήσω κάποιο κολάρο κλπ;

Σας ευχαριστώa

Μπορείτε να δοκιμάσετε το εξής.

Να την αφήσετε να ψάξει για δύο ώρες σέρνοντας μια αλυσίδα μήκους 1.10μ., η οποία είναι κατασκευασμένη από σύρμα 3,5 χιλιοστά ώστε να είναι αρκετά χοντρή και να μην κινδυνεύει να τραυματιστεί ο σκύλος. Εφόσον αφήσετε τη σκύλα να ψάξει δύο ώρες, την ξαναβάψουμε στο αυτοκίνητο την αφήνουμε για μιάμιση ώρα με τρία τέταρτα να ξεκουραστεί και κατόπιν επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία η οποία μπορεί να γίνει και τρίτη φορά. Όταν δείτε ότι η σκύλα περιορίζει πολύ την έρευνα της λόγω κόπωσης, μπορείτε να τυλίξετε μια δύο φορές την αλυσίδα στο περιλαίμιο χωρίς να σφίγγει βέβαια γύρω από τον λαιμό της και αν δείτε ότι ξανανοίγει υπερβολικά την έρευνα της, την ξαναφήνετε ελεύθερη να κρέμεται πίσω της σε όλο της το μήκος.

Νευρική φέρμα

Από κ. Στέλιος.

κ Θωμά έχω ένα κούρτσχααρ 4 ετών από το οποίο είμαι πολύ ευχαριστημένος. Φέτος όμως στις αρχές του κυνηγίου μου παρουσίασε μια συμπεριφορά που δεν μου την είχε ξανακάνει. Όταν φερμάριζε το ορτύκι έδειχνε πολύ νευρική και άρχιζε να κάνει πολύ μικρά βήματα προς το θήραμα σαν νευρική πόντα. Δεν ορμούσε στο θήραμα, όμως το πίεζε πολύ. Δεν μου το είχε ξανακάνει και άρχισα να ανησυχώ. Είναι μήπως λόγω των ντοπιάρικων ορτυκιών ή υπάρχει άλλο μεγαλύτερο πρόβλήμα;

Σας ευχαριστώ.

Ότι και αν συμβαίνει, το πρόβλημα διορθώνεται όταν δεν τουφεκάμε το ορτύκι το οποίο ξεπετιέται από λάθος του σκύλου μας, το σταματάμε με το παράγγελμα στοπ και τον βάζουμε να ξαπλώσει τρία με πέντε λεπτά στο σημείο στο οποίο έπρεπε να είχε φερμάρει σταθερά, ανάλογα με τη βαρύτητα του σφάλματος. Δηλαδή εάν δεν είχε γνώση ο σκύλος που ήταν το πουλί κι αυτό πετάχτηκε, τότε το σφάλμα είναι μικρότερο και ο χρόνος που θα βάλουμε τον σκύλο μας να ξαπλώσει είναι μικρότερος δηλαδή τρία λεπτά. Εάν είχε γνώση που ακριβώς ήταν το πουλί και το ξεπέταξε εξεπίτηδες, τότε το σφάλμα είναι βαρύτερο και ο χρόνος της παραμονής στο παράγγελμα κάτω είναι μεγαλύτερος, δηλαδή πέντε λεπτά.

Η τακτική αυτή επαναλαμβάνεται κάθε φορά που θα ξαναπετάξει θήραμα. Κατ αυτόν τον τρόπο τη φέρμα του γίνεται σταθερή και ελεγχόμενη