Κυνηγώντας ορτύκια στα περάσματα
Μέρος β΄
Ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβρίος είναι οι επόμενοι μήνες κυνηγίου του ορτυκιού. Σε αυτούς τους μήνες όσοι θα κυνηγήσουν τα ορτύκια θα είναι και οι πλέον τυχεροί μιας και στο διάστημα μετά τις 10-15 Σεπτεμβρίου, θα ξεκινήσουν να φτάνουν στην χώρα μας και τα πρώτα ικανοποιητικά μεταναστευτικά κύματα από ορτύκια, τα οποία θα διαρκέσουν ως και τα μέσα Οκτωβρίου.
Αυτή την εποχή θα συναντήσουμε τα ορτύκια σε μια πολύ μεγάλη ποικιλία βιοτόπων, από σίτο-καλαμώνες, χέρσα χωράφια, τριφύλλια, μέχρι και ημιορεινές και σπανιότερα ορεινές περιοχές με θαμνώδη βλάστηση, αλλά και αρκετή πέτρα.
Συνήθως λόγω της μετανάστευσης τους τα πουλιά δεν θα μείνούν πολλές μέρες και μόνο όσοι με συνέπεια επισκέπτονται τα κλασικά αυτά μέρη περάσματος θα χαρούν ένα ωραίο και ασφαλές κυνήγι, μιας και μετά τις πρώτες τουφεκιές, ο τόπος ως δια μαγείας θα γεμίσει κυνηγούς και σκυλιά.
Λόγω της μετανάστευσης τους τα πουλιά αυτά έχουν βάλει βάρος για να αντεπεξέλθουν στην αποδημία τους, αλλά είναι και αρκετά κουρασμένα. Συνέπεια αυτών είναι, σε αντίθεση με τα ντοπιάρικα, τα ταξιδιάρικα ορτύκια να δέχονται φέρμα χωρίς την παραμικρή μετακίνηση τους και πολλές φορές να σηκώνονται με πολύ μεγάλη δυσκολία και πίεση.
Βασικότεροι παράγοντες για κάποια καλά μπασίματα είναι κυρίως ο άνεμος και τα ψυχρά ρεύματα του, καθώς επίσης και η φάση της σελήνης, μιας και τα ορτύκια ταξιδεύουν βράδυ. Συνήθως οι φωτεινές από το φεγγάρι νύχτες με ευνοϊκό ελαφρύ βοριαδάκι, είναι και αυτές που θα οδηγήσουν τα πουλιά σε νοτιότερες περιοχές όπως η χώρα μας ή νοτιότερες περιοχές της χωράς μας.
Η μεταβολή των καιρικών συνθηκών και ιδιαίτερα των ανέμων κατά το διάστημα του ταξιδιού τους, μπορούν να αναγκάσουν τα ορτύκια να σταματήσουν το ταξίδι τους και να σταθμεύσουν σε σχεδόν απίθανα μέρη.
Βεβαία το φαινόμενο αυτό τα τελευταία χρόνια εμφανίζετε όλο και πιο συχνά. Και φυσικό είναι να μην οφείλεται πλέον αποκλειστικά στις ξαφνικές μεταβολές των καιρικών συνθηκών, αλλά στο πρόσφατο φαινόμενο των «κασετοφωνακιδών». Ηχομιμητικές συσκευές πολλών ντεσιμπέλ, είναι πλέον σε θέση να κατεβάσουν μεγάλα μεταναστευτικά σμήνη ακόμα και σε εθνικές οδούς όπως κατά το παρελθόν έχει συμβεί. Φαινόμενα τέτοια όχι μόνο δεν συνάδουν με την αθλητική αισθητική του κυνηγίου, αλλά και δεν μας τιμούν ως κυνηγούς.
Κλείνοντας αυτό το συνοπτικό αφιέρωμα μας στο κυνήγι του ορτυκιού θα θέλαμε να πούμε ότι, το συγκεκριμένο θήραμα αν και μικρό στο μέγεθος μπορεί να μας δώσει μεγάλες συγκινήσεις, αρκεί το κυνήγι του να γίνεται με σύνεση, νομιμότητα και πάνω απ’ όλα με ασφάλεια.
