Το σύνθημα της έναρξης δόθηκε και οι περισσότεροι με μεγάλη χαρά ξεχύθηκαν στους δρόμους τα ξημερώματα της 20ης Αυγούστου, αν και η ημέρα δεν ήταν ότι καλύτερο για αρκετούς, λόγο δουλειάς.
Όπως κάθε χρόνο πραγματοποιήθηκε και φέτος το λαϊκό προσκύνημα στην Κωπαΐδα, αλλά και σε άλλα γνωστά κυνηγοτόπια της έναρξης.
Έτσι και ‘γω μαζί με την παρέα μου βρέθηκα στην επαρχία και στον Θεσσαλικό κάμπο.
Δυστυχώς τα θλιβερά γεγονότα των ημερών, βύθισαν σε πένθος ολόκληρη την Ελλάδα και μαζί και την κυνηγετική οικογένεια, η οποία πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη σε ανάλογα θέματα.
Όμως δεν θα σας μιλήσω για τις κυνηγετικές μου δραστηριότητες, αλλά για ένα άλλο θέμα το oποιο αποτελεί άμεσο έγκλημα κατά της φύσης και έχει ως αποτέλεσμα τα δυσάρεστα γεγονότα που όλοι μας βιώσαμε τις τελευταίες ημέρες με την απώλεια τεράστιου φυσικού πλούτου της πατρίδας μας.
Ίσως να σας έχω κουράσει διότι είναι το τρίτο κατά σειρά άρθρο στο όποιο αναφέρομαι στις πυρκαγιές, εάν όμως είχαν καταλάβει όλοι πόσο σημαντικό θέμα είναι, θα είχαν ληφθεί αρκετά μέτρα προστασίας, έτσι ώστε δεν θα θρηνούσαμε θύματα, δεν θα καίγονταν τα δάση μας και δεν θα χάνονταν περιουσίες.
Το να αντιμετωπίσουμε ως κράτος τους εμπρησμούς είναι κάτι το οποίο πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά ο κρατικός φορέας. Η ΑΜΕΛΕΙΑ όμως είναι κάτι που πρέπει να αναλογιστούμε όλοι και ιδιαίτερα αυτοί που ασχολούνται με την ύπαιθρο.
Θα εστιάσω λοιπόν σε μία αγροτική πράξη, αυτή της καύσης της σιτοκαλαμιάς.
Ο λόγος που θα αναφερθώ σε αυτό το θέμα είναι ότι ήμουν αυτόπτης μάρτυς αυτής της πράξης σε κάποια στιγμή την ώρα του διαλύματος από το κυνήγι και είδα αρκετά ζωάκια που τρέπονταν σε φυγή για να αποφύγουν την φωτιά, αλλά και κάποια άλλα που λόγω μικρής ταχύτητας δεν πρόλαβαν, να βρίσκουν τον θάνατο.
Το κάψιμο της σιτοκαλαμιάς είναι μια παλιά συνήθεια από αρχαιοτάτων χρόνων.
Στον Θεσσαλικό κάμπο, στην Μακεδονία και στη Θράκη, το κάψιμο της σιτοκαλαμίας απελευθερώνει εκατοντάδες τόνους διοξειδίου του άνθρακα και είναι σίγουρο ότι συμβάλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Ένα ακόμα πρόβλημα που προκύπτει όμως εκτός από την εκπομπή των ρύπων που είναι υψίστης σημασίας, είναι ότι με την καύση της σιτοκαλαμίας καταστρέφονται πολλά είδη της πανίδας, είτε άμεσα καίγοντας τα, είτε έμμεσα στερώντας τους την τροφή, την κάλυψη και τους χώρους φωλεοποίησης τους.
Το ορτύκι είναι ένα από τα πρώτα θύματα της πράξης αυτής, καθώς και οι χιλιάδες μικρό-οργανισμοί που υπάρχουν σε ένα χωράφι π.χ. γαιοσκώληκες και έντομα, οι οποίοι με την έλλειψη τους προκαλούν πρόβλημα εύρεσης τροφής σε άλλα πτηνά.
Είναι γνωστό ότι το ορτύκι τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του τρέφεται αποκλειστικά με έντομα και καταλαβαίνετε τη σοβαρό πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι νεοσσοί στην σίτιση τους.
Αλλά ας εξετάσουμε ποιος είναι ο λόγος που καίγονται οι σιτοκαλαμίες.
Καταρχήν όπως προανέφερα είναι μια αρχαία συνήθεια και έμμεσα μια αγροτική παράδοση, όμως ο σημαντικότερος λόγος τον οποίο σίγουρα θα γνωρίζεται αλλά και που επαληθεύθηκε από ερώτηση που έκανα στον αγρότη επιτόπου κατά την ώρα της καύσης, είναι το κόστος, διότι με αυτόν τον τρόπο δεν χρειάζεται να πληρώσεις ή να ξοδέψεις χρήματα για την χρήση των γεωργικών μηχανημάτων.
Έτσι επιστρέφοντας από το ταξίδι άρχισα να ψάχνω να βρω τι λέει ο νόμος για την καύση των σιτοκαλαμιών και στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στον αριθμό ΦΕΚ 1554 και στο φύλλο 21423 το οποίο έχει εκδοθεί στις 10/11/2005, βρήκα τις προϋποθέσεις και τους νόμους οι οποίοι θα πρέπει να τηρούνται
Βέβαια μέσα αναγράφετε ότι μόνο κατόπιν ειδικής άδειας από την Πυροσβεστική Υπηρεσία μπορεί να πραγματοποιηθεί πριν τον μήνα Οκτώβριο καύση σιτοκαλαμίας και αυτό βέβαια εφόσον το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες.
Επίσης θα πρέπει να παρθούν και κάποια μέτρα ασφαλείας, όπως κατασκευή ζώνης πυρασφάλειας και παρουσία Πυροσβεστικού οχήματος.
Εκείνο που παρατήρησα όμως ήταν ότι δεν υπήρχε τριγύρω ούτε κάποιο πυροσβεστικό όχημα, αλλά ούτε κάποιο βυτιοφόρο, όπως ορίζει ο νόμος, έτσι ώστε σε περίπτωση που θα ξεφύγει η φωτιά από το χωράφι να μπορεί να ελεγχθεί αμέσως.
Θα μου πείτε παρανομίες γίνονται παντού, όμως κάποτε θα πρέπει να αναλογιστούμε και τις δικές μας ευθύνες και να σταματήσουμε.
Η πολιτεία θα πρέπει να ενημερώνει τον αγροτικό κόσμο και ίσως θα πρέπει να απαγορεύσει την καύση της σιτοκαλαμιάς για όλους αυτούς και για άλλους τόσους λόγους όπως και παραπάνω σας ανέφερα.
Μαίρη Βαρνάβα
