Φιλοζωικό ή οικονομικό μέτρο;;;
Αγαπητοί φίλοι αν ο τίτλος του σημερινού editorial σας φαίνεται γνωστός δεν κάνετε λάθος. Πριν από 5 ολόκληρα χρόνια τον Οκτώβρίο του 2004 είχαμε σε άρθρο μας διατυπώσει τις επιφυλάξεις μας σχετικά με την υποχρεωτική μορφή και χρηστικότητα του νόμου 317/2003 ο οποίος υποχρέωνε τους ιδιοκτήτες κατοικίδιων και δεσποζόμενων ζώων, αρχή γενομένης από τους κυνόφιλους, να τοποθετήσουμε στα ζώα τους το ειδικό microchip ηλεκτρονικής ταυτοποίησης τους.
Στο τεύχος του προηγούμενου Μαΐου διαβάσαμε στην στήλη της συνεργάτιδας μας κ. Μαίρης Βαρνάβα το περιστατικό το οποίο της συνέβη με έναν σκύλο τον οποίο βρήκε και θέλησε να επιστρέψει στον ιδιοκτήτη του. Αλλά και την όλη ταλαιπωρία στην οποία υποβλήθηκε μονό και μόνο από την κυνοφιλική της ευαισθησία.
Ερχόμαστε λοιπόν μετά από 5 χρόνια για να ξαναδούμε την αποτελεσματικότητα του μέτρου, το οποίο ορισμένοι κυνοφιλικοί «κύκλοι» αλλά και ο Πανελλήνιος κτηνιατρικός σύλλογος υποστήριξαν ορισμένες φορές θερμότερα του αναμενομένου.
Προβλήματα τα οποία προέκυψαν στην κ. Βαρνάβα και φυσικά θα μπορούσαν να προκύψουν και στον καθένα μας, ήταν ζητήματα όπως άμεσης προσβάσεις στην βάση δεδομένων από τον οποιοδήποτε κτηνίατρο, φιλοξενία του ζώου μέχρι την εύρεση του ιδιοκτήτη αλλά και ενημέρωσης προς τους ιδιοκτήτες για τις υποχρεώσεις και την όλη διαδικασία για το μέτρο του μικροτσίπ.
Όπως θα έχετε διαβάσει η κ. Βαρνάβα αναγκάστηκε να φιλοξενήσει για ένα σαββατοκύριακο το ζώο που βρήκε, να πάει στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής της και να δηλώσει την εύρεση του ζώου ως από τον νόμο όφειλε και τέλος αν δεν είχε της δικές της «προσβάσεις» στον κυνοφιλικό χώρο δεν θα μπορούσε να βρει τον ιδιοκτήτη, μιας και αυτός είχε φέρει το ζώο από την Ουγγαρία και ο κτηνίατρος που το παρακολουθούσε δεν τον είχε ενημερώσει ότι όφειλε να δηλώσει την εισαγωγή του ζώου στον Πανελλήνιος κτηνιατρικός σύλλογος.
Το 2004 αναφερόμενος στα οφέλη από την εφαρμογή του μικροτσίπ, ο τότε πρόεδρος του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου κος Κ. Χανδράς ανέφερε ότι δύο βασικά οφέλη τους μέτρου θα είναι: η επανασύνδεση του ζώου με τον ιδιοκτήτη του όπως και στο παραπάνω περιστατικό!
Και δεύτερον η μείωση του αριθμού των αδέσποτων. Αν έχετε εσείς αντιληφθεί κάτι τέτοιο παρακαλώ να μας ενημερώσετε!
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ στα υπόλοιπα «οφέλη» του μέτρου, όμως καλό θα ήταν να μιλήσουμε και λίγο για τις οικονομικές του προεκτάσεις.
Αν υποθέσουμε ότι τελικώς τοποθετήθηκαν οι ηλεκτρονικές ταυτότητες στο 50% των τότε εκτιμήσεων των διαφόρων φορέων στην χώρα μας, δηλαδή σε περίπου 1.000.000 ζώα τι απέγιναν και δεν είχαμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα τα περίπου 3 εκατ. ευρώ που πιθανών εισέπραξε ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός σύλλογος ο οποίος θα τηρούσε την βάση δεδομένων; Πόσο ελάχιστό μπροστά στα περισσότερα από 12 εκατ. που μοιράστηκαν οι διάφορες εταιρείες οι οποίες προωθούν στην αγορά τα διάφορα μικροτσίπ. Βεβαία η κτηνιατρική αγορά θα κινήθηκε για τα καλά μιας και στους κτηνιάτρους όλης της χώρας, θα κατανεμήθηκε περίπου το ποσό των 35.εκατ. ευρώ!
Όπως και τότε είχαμε γράψει «δεν αμφισβητούμαι ούτε την σημασία, ούτε την ευρωπαϊκή εφαρμογή του μέτρου», από την άλλη όμως και με τον χορό όλων αυτών των εκατομμυρίων ευρώ, αλλά και τα αμφίβολα αποτελέσματα του μέτρου, τελικώς αποτελεί πραγματικό φιλοζωικό ή ένα ακόμα καθαρά εισπρακτικό μέτρο;
Τα συμπεράσματα δικά σας!!!
Διομήδης Τσομώκος
