ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΤΟΠΙΚΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ
Στα κατωτέρω δεν αναφέρω την προσωπική μου γνώμη & άποψη και δεν ασκώ κριτική, διότι σέβομαι απόλυτα την Ελληνική Νομοθεσία οσο «άδικη και τυφλή» και εάν είναι. Είμαι όμως υποχρεωμένος να θέσω ερωτήματα και ευελπιστώ να απαντηθούν.
Μικρό χρονικό ιστορικό
11 Απριλίου 1990, εκπνέει η οικουμενική Κυβέρνηση Ξ. Ζολώτα και αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της χώρας η Κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη.
Πρόεδρος Δημοκρατίας ο Χρήστος Σαρτζετάκης.
Υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ ήταν ο Κ. Λιάσκας (από 23-11-1989 έως 11-04-1990), πρώην Πρόεδρος του ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας) Πολιτικός Μηχανικός κατ΄ επάγγελμα προερχόμενος από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ αρχικά και της ευρύτερης Αριστεράς έπειτα.
10 Απριλίου 1990, πριν την εκπνοή της κυβέρνησης Ξ. Ζολώτα δημοσιεύεται το άριθμο δισέλιδο Προεδρικό Διάταγμα με αριθμό ΦΕΚ 205/Τεύχος Δ/10-04-1990. 11-04-1990 αναλαμβάνει υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ ο Σ. Μάνος.
Τα προηγούμενα Π.Δ. με αριθμούς από 125 έως 131 δημοσιευτήκαν στο ΦΕΚ 52/ Τεύχος Α/06-04-1990 και τα επόμενα Π. Δ. με αριθμούς από 177 έως 181 δημοσιεύτηκαν στο ΦΕΚ 64/Τεύχος Α/11-04-1990. Αξίζει να σημειώσουμε ότι στις 10-04-1990 δημοσιεύτηκαν τα Π.Δ. με αριθμούς από 132 έως 176 στα ΦΕΚ 54 έως και 63/ Τεύχος Α /10-04-1990. Το Π.Δ. που καθιέρωσε την Ζ.Ο.Ε. στην περιοχή μας για 27 ολόκληρα χρόνια δεν έχει αριθμό και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 205/Τεύχος Δ/10-04-1990 (επισυνάπτουμε ΦΕΚ της ίδιας ημέρας με Π.Δ. κανονικά αριθμημένα).
Το Π.Δ. έλαβε υπόψιν τα κάτωθι έγγραφα – διατάξεις, ήτοι:
1.Τις διατάξεις του άρθρου 29 παρ. 1 και 2 του Ν. 1337/1983, το οποίο αναφέρεται στην «επέκταση εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων, καθώς και οικισμών που υπάρχουν πριν το έτος 1923» στην περίπτωση αυτή υπάγονται τα Κανατάδικα Ιστιαίας Ευβοίας.
2.Τις διατάξεις του άρθρου 21 παρ. 1 του Ν. 1650/1986, το οποίο έχει ως εξής: «Χαρακτηρισμός περιοχών, στοιχείων ή συνόλων της φύσης και του τοπίου, §1/ Ο χαρακτηρισμός περιοχών σύμφωνα με τα άρθρα 18 και 19 και ο καθορισμός των ορίων τους και των τυχόν ζωνών προστασίας τους γίνονται με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Γεωργίας, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και ∆ημόσιων Έργων, Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και του κατά περίπτωση αρμόδιου υπουργού ύστερα από γνώμη του νομαρχιακού συμβουλίου, σε εφαρμογή περιφερειακού ή νομαρχιακού ή ειδικού χωροταξικού σχεδίου ή γενικού πολεοδομικού σχεδίου ή ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης. Σε κάθε περίπτωση η σύνταξη ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης είναι απαραίτητη για την τεκμηρίωση της σημασίας του προστατευτέου αντικειμένου και τη σκοπιμότητα των προτεινόμενων μέτρων προστασίας».
3. Τις διατάξεις του άρθρου 23 παρ. 1εδ. Δ. του Ν. 1558/1985, στο οποίο ορίζονται η κυβέρνηση και τα κυβερνητικά όργανα.
4.Το 357/7.2.1989 έγγραφο του ΤΠ. ΠΕ Ν. Ευβοίας προς την Κοινότητα Ασμηνίου και το γεγονός ότι δεν απάντησε μέχρι σήμερα.
5.Την 76/1985 γνωμοδότηση του Δ.Σ. Ιστιαίας, η οποία δεν υπάρχει, αν και ζητήθηκε από τα αρχεία άλλων υπηρεσιών όπως της Περιφέρειας του ΥΠΕΧΩΔΕ και του Εθνικού Τυπογραφείου σώζεται μόνο η πρώτη σελίδα η οποία αφορά την σύνθεση του ΔΣ., παρόντες – απόντες. Ζητήθηκε και από την Πολεοδομία Ιστιαίας αλλά δεν ευρέθη. Βρέθηκε όμως, σε αρχείο ιδιώτη, η οποία αναφέρει στο δια ταύτα τα εξής: «στο Μικρό Λιβάρι είχε προταθεί η εξαίρεση από τους περιορισμούς του τμήματος «Μικρό Λιβάρι» προς το σκοπό της τουριστικής αναπτύξεώς του».
Στο ΦΕΚ 205 αναγράφετε λάθος η ανωτέρω απόφαση, διότι είναι η 76/1988 και όχι η 76/1985 όπως αναφέρεται στο ΦΕΚ. Επίσης σημειώνουμε ότι τότε έχουμε αλλαγή στον Κώδικα Δήμων & Κοινοτήτων από το Προεδρικό Διάταγμα 76/1985 στο Π.Δ. 323/1989, έγινε εκ παραδρομής ή μήπως κρύβεται κάποια σκοπιμότητα;
6.Το Ηα2555/30.9.1987 έγγραφο του Δασαρχείου Ιστιαίας, το οποίο αναφέρει: «Το μεγάλο Λιβάρι ανήκει στο Δημόσιο, το δε μικρό ως ιδιωτική έκταση ανήκει σε δυο εταιρείες.
Με τις απαγορεύσεις που προτείνετε γενικά στους ανωτέρω υδροβιοτόπους συμφωνούμε και μείς, πλην όμως ως προς το κυνήγι προτείνουμε να απαγορευτεί μόνο το κυνήγι μέσα στο μεγάλο Λιβάρι και περιμετρικά 200 μέτρα από αυτό, διότι δεν πρόκειται για υδροβιότοπους που έχουν χαρακτηριστεί νομοθετικά, για το λόγο ότι, δεν διαβιούν και πολλαπλασιάζονται τα είδη ορνιθοπανίδας, αλλά έρχονται και σταθμεύουν κατά τους χειμερινούς μήνες».
7.Το 2123/26.8.1987 έγγραφο της Δ/νσης Βιομηχανίας Νομαρχίας Ευβοίας, το οποίο αναφέρει «1/να μην γίνει καμία εγκατάσταση Βιοτεχνίας ή Βιομηχανίας στον παραπάνω υγροβιότοπο και 2/σε περίπτωση που υπάρχει, να γίνει απαλλοτρίωση, ή κάποια προστασία του υγροβιότοπου, όσον αφορά τη διάθεση λυμάτων».
8.Το έγγραφο 1048/161/8.2.1988 της Κ.Ε.Δ. δεν ευρέθη.
9.Η γνωμοδότηση του ΣΧΟΠ Ν. Ευβοίας πάλι δεν ευρέθη.
10. Οι γνωμοδοτήσεις 752/1989 & 81/1990 αναζητήθηκαν σε νομική βάση δεδομένων αλλά μας παραπέμπουν στο άριθμο Π.Δ. χωρίς άλλες πληροφορίες.
Ερωτήματα:
Πρώτο: Ποιος ο λόγος υπάρξεως και ποια η σκοπιμότητα του άριθμου Π.Δ..;
Δεύτερο: Γιατί δεν ελήφθη υπόψιν το δια ταύτα της περιβόητης 76/1988 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Ιστιαίας;
Τρίτο: Γιατί το Προεδρικό Διάταγμα είναι άριθμο, ενώ την ιδία ημέρα έχουν δημοσιευτεί 44 Π.Δ. κανονικά αριθμημένα και γιατί δημοσιεύτηκε στο Τεύχος Δ και όχι στο Α, όπως όλα τα ανωτέρω;
Τέταρτο: Γιατί έχει υπογραφή μόνο από τον υπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ, αλλά το ίδιο προβλέπει (όπως αναφέρετε ανωτέρω) την συναίνεση των υπουργών Γεωργίας & Βιομηχανίας;
Πέμπτο: Που είναι η ειδική περιβαλλοντική μελέτη η οποία απαιτείτε σε κάθε περίπτωση;
Έκτο: Γιατί δεν λήφθηκε υπόψιν η γνωμοδότηση του Δασαρχείου Ιστιαίας;
Έβδομο: Γιατί εξαιρέθηκε από τις απαγορευτικές διατάξεις του άριθμου Π.Δ. ο Ιχθυογεννητικός σταθμός στο Μεγάλο Λιβάρι;
Όγδοο: Ποιες είναι, οι έστω βασικές, κρατικές ή άλλες παρεμβάσεις προστασίας μέχρι σήμερα και ποιος ο μελλοντικός προγραμματισμός τέτοιων παρεμβάσεων;
Ευχαριστώ!
Γιάννης Σκιαθίτης
