ΣΩΣΤΗ ΕΠΩΜΙΣΗ Ο σημαντικότερος παράγοντας της επιτυχίας

Άρθρο του

Εκπαιδ. Κυν. Σκοποβολής Μπάμπη Αιγινήτη

                                            

Έχω γράψει και γενικά έχω αναφερθεί πολλές φόρες στο θέμα της σωστής προσαρμογής του ό­πλου και ειδικά του κοντακίου ε­νός κυνηγετικού όπλου για μία επιτυχή βο­λή. Επίσής και άλλοι επιφανείς συγγραφείς άρθρων πάνω στο όπλο και τη χρήση του, έχουν αναλώσει πολύ χαρτί και χρόνο, αναφερόμενοι στις λεπτομέρειες του κο­ντακίου με τα μυστικά του και τις ειδικές διαστάσεις του. Ελάχιστοι όμως έχουν γρά­ψει για τον ιδιαίτερα σημαντικό παράγο­ντα που ονομάζεται επώμιση και είναι ά­μεσα συνδεδεμένη με το κοντάκι και το ζύγισμα του όπλου.

Η επώμιση είναι το κλειδί για μια σω­στή ντουφεκιά. Αυτό είναι το αξίωμα της επιστημονικής σκοποβολής, που πάντα θα το λέω σε όσους ψάχνουν τις λεπτομέ­ρειες. Είναι το αμέσως επόμενο βήμα που κάνουμε μετά τη σωστή και απόλυτη ε­φαρμογή του κοντακίου του όπλου μας στα μέτρα του σώματός μας. Γιατί όσο τέ­λεια επώμιση και εάν μάθουμε να κάνου­με, θα είναι άχρηστη, αν το όπλο μας δεν μας ταιριάζει και το αντίστροφο, ένα όπλο που είναι στα μέτρα ενός κυνηγού ή σκοπευτή δεν του χρησιμεύει σε τίποτα αν δεν ξέρει να επωμίζει σωστά

Ας δούμε όμως αναλυτικά το θέμα:

Παρουσιάζονται ορισμένα προβλήματα γι’ αυτόν που δεν χρησιμοποίησε ποτέ του κυνηγετικό όπλο και θέλει να αποκτήσει έ­να για να έχει επιτυχίες στο κυνήγι ή στο σκοπευτήριο. Είναι βασικά προβλήματα, που απαιτούν άμεση λύση για να προχωρήσει κάποιος στη συνέχεια.

Μερικά απ αυτά είναι η αμφιβολία αν πράγματι ταιριάζει ακριβώς στα μέτρα του το κοντάκι, η αβεβαιότητα αν κάθε φορά το όπλο κάθεται σωστά στο σωστό σημείο, η άγνοια για το αν ακουμπάει καλά το μά­γουλό του στο κοντάκι την στιγμή της ντουφεκιάς και δεν ανασηκώνεται το κε­φάλι του.

Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα λύνο­νται με την καθοδήγηση ενός έμπειρου δασκάλου σκοποβολής, ο οποίος αναλαμ­βάνει την σωστή κατάρτιση κυνηγών και σκοπευτών. Αυτή η εκπαιδευτική συνεργα­σία για την επίλυση προβλημάτων μεταξύ ενός κυνηγού κι ενός δασκάλου σκοπευτι­κής αγωγής, όπως επίσης και μεταξύ ενός σκοπευτή και ενός προπονητή σκοποβολής είναι απαραίτητη.

Ένα λοιπόν από τα σημαντικότερα επίσης και μεταξύ ενός σκοπευτή κι ενός προπονητή σκοποβολής είναι απαραίτητα. μα­θήματα που διδάσκονται είναι π σωστή ε­πώμιση. Μην σας φανεί παράξενο ότι στις εκατό βολές που θα ρίξουμε στο κυνήγι και θα είναι άστοχες οι ενενήντα οφείλο­νται αποκλειστικά στο ότι κρατήσαμε λά­θος και επωμίσαμε στραβά το όπλο. Αυτό το γεγονός το έχω επανειλημμένως τονί­σει σε όλα τα επιμορφωτικά σεμινάρια που έχω διδάξει στους Κυνηγετικούς Συλλό­γους του κέντρου και της περιφέρειας που απευθύνονταν στους νέους κυνηγούς και όχι μόνο. Γιατί όλοι σχεδόν καταφέρονται εναντίον του όπλου τους, των φυσιγγίων και ποτέ του εαυτού τους.

Πρώτα-πρώτα θα ξεκινήσουμε από τα πόδια. Όσο παράλογη κι αν φαίνεται η πα­ρεμβολή αυτού του κατώτερου μέρους του ανθρώπινου σώματος στις κινήσεις που αφορούν τη βολή, τα πόδια και ο κορμός παίρνουν τη στάση με την οποία κρα­τούν ισορροπία ο θώρακας, το κεφάλι, τα χέρια, με άλλα λόγια τα μέλη που συγκρα­τούν και κατευθύνουν τις κάννες ενός ό­πλου προς το στόχο.

Μόνο όταν έχουμε την κατάλληλη στάση το πάνω μέρος του σώματος θα μπορέσει να περιστρέφεται δεξιά ή αριστερά ή να ανασηκώνεται ανάλογα με τις αναγκαίες που δημιουργεί η βολή και σε συνάρτηση με την φύση του εδάφους πάνω στο οποίο βρισκόμαστε. Ένας πρωταρχικός κανόνας που πρέπει να ακλουθούμε για την θέση των ποδιών, είναι να κατευθύνεται η μύτη του αριστερού (για τους δεξιόχειρους κυνηγούς) προς το μέρος που θέλουμε να ντουφεκίσουμε το θήραμα. Συνεπώς πρέπει να προσανατολιζόμαστε ανάλογα με την τουφεκιά που θα ρίξουμε καθώς και με το σημείο απ’ όπου θα παταχθεί το πουλί.

Το βάρος του σώματος επιβάλλεται να εί­ναι μοιρασμένο και στα δύο πόδια με μια ελαφριά τάση προς τα εμπρός, που να μας δίνει μια άνετη αίσθηση όταν ρίχνουμε. Οι αρχάριοι κυνηγοί και σκοπευτές έχουν το κοινό ελάττωμα να γέρνουν προς τα πίσω, ιδιαίτερα μετά την πρώτη ντουφεκιά. Αυτό αποβάλλεται μετά από ορισμένες ασκή­σεις, στις οποίες ο κυνηγός θα καταλάβει πως ο ώμος του έχει προορισμό να απορ­ροφά το σοκ της ανάκρουσης και να απο­κτάει μία τάση να κρατάει αντίσταση ρίχνο­ντας ελαφρά το βάρος του μπροστά σε πο­σοστό 60% στο μπροστινό πόδι και 40% στο πίσω.

Μπαίνοντας βαθύτερα στο θέμα επώμι­ση είναι καλό να αναλύσω τον ρόλο των χεριών. Το αριστερό χέρι είναι αυτό που κατευθύνει τις κάννες του όπλου (πάντα για τον δεξιόχειρα κυνηγό) προς τον στό­χο. ενώ το δεξί συγκρατεί το κοντάκι στο μάγουλο και τον ώμο. Η επιτυχία εξαρτάται κατά 80% από τη σωστή κίνηση του αρι­στερού χεριού και 20% από το κράτημα του δεξιού. Εάν το αριστερό χέρι σταματή­σει την κίνηση η αποτυχία είναι σίγουρη.

Σε αυτό συμφωνούν και ο Αμερικάνος MARTY FISHER και ο Άγγλος JOHN BIDWELL και ο Αυστριακός NICKY SZAPARY, οι οποίοι διδάσκουν την τεχνική της σκόπευσης στις σχολές τους. Είναι ένα θεώρημα, όπως συ­νηθίζω να λέω, που αποδεικνύεται στον κυνηγότοπο και το σκοπευτήριο.

Ξεκινώντας την κίνηση της επώμισης, τα μάτια μας είναι εστιασμένα στο στόχο που κινείται στο οπτικό μας πεδίο. Τα χέρια ανεβάζουν με μια γλυκιά αρμονική κίνη­ση το όπλο κατευθύνοντός το ταυτόχρο­να προς το μέρος του στόχου. Το πάνω μέ­ρος του κοντακίου πρέπει να στηριχτεί στο μάγουλο με τέτοιο τρόπο, ώστε το κυρίαρ­χο μάτι να είναι στην ίδια γραμμή με το στόχαστρο. Ταυτόχρονα, το πέλμα μπαίνει στην κοιλότητα του ώμου, που έρχεται να παίξει τον ρόλο του χαλινωτηρίου της ανά­κρουσης, ενώ εμείς πιέζουμε ταυτόχρονα τη σκανδάλη χωρίς να διακόψουμε την κί­νηση του όπλου και χωρίς να βγάλουμε τα μάτια μας από την παρακολούθηση του στόχου. Το κλειδί είναι απλή κίνηση και γρήγορο ακαριαίο πάτημα της σκανδάλης. Η επιτυχία εξασφαλίζεται από το σύ­νολο όλων αυτών των κινήσεων, αν όμως εκτελεστούν συγχρονισμένα και όπως πρέπει. Εδώ ακριβώς καταλαβαίνουμε ότι είναι ανάγκη να είναι το όπλο στα μέτρα του σκοπευτή, που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να απασχολείται με την σκοπευτική γραμμή. Πρέπει λοιπόν τη στιγμή που το κοντάκι έρχεται να κολλήσει στο μάγουλο, το μάτι να βρεθεί αυτόματα στο σωστό σημείο η άνω στη σκοπευτική γραμ­μή, χωρίς να χρειάζεται καμία διόρθωση. Τότε όπου βλέπουν τα μάτια μας βλέπουν και οι κάννες. Οφείλουμε λοιπόν πριν απ' όλα να μάθουμε να επωμίζουμε ακολου­θώντας όλες τις κινήσεις με χρονολογική σειρά και ύστερα να διορθώνουμε την κλί­ση, το CAST -OFF ή το μήκος του κοντακίου, αν συμβεί να ρίχνουμε και το ίδιο λάθος να επαναλαμβάνεται κάθε φορά μόνο και μό­νο εξαιτίας της κακής κατασκευής του κο­ντακίου. Τα σύγχρονα βιομηχανικά όπλα που βγάζουν τα γνωστά μεγάλα εργοστά­σια, έχουν μέτριες διαστάσεις και μελετη­μένες για να ταιριάζουν στους περισσότε­ρους ανθρώπους μέσου ύψους και κανο­νικών διαστάσεων. Υπάρχουν και άλλες, δευτερεύουσες αιτίες, που συντελούν στην άστοχη βολή, όπως το βάρος ή η κα­κή ρύθμιση της σκανδάλης και το άσχημο ζύγισμα του όπλου.

Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το λειόκαννο κυνηγετικό όπλο δεν διαθέτει κλισιοσκόπιο, όπως το ραβδωτό, ώστε μέ­σα από εκεί να περάσουμε το στόχαστρο και να ρίξουμε σε ένα σταθερό στόχο, όπως γίνεται με όλα τα ραβδωτά. Εδώ έχου­με κινούμενο στόχο, πολλές φορές με με­γάλη ταχύτητα και το ρόλο του κλισιοσκο­πίου τον παίζει το κυρίαρχο μάτι (δεξί Π α­ριστερό), ενώ το άλλο ελέγχει την από­σταση, το βάθος του πεδίου και την κίνη­ση. Είναι λοιπόν απαραίτητο να ντουφεκάμε και με τα δύο μάτια ανοικτά. Οι κινήσεις πρέπει να είναι απλές και χαλαρές ώ­στε η επώμιση να γίνει φυσική και αρμονική. Μια νευρική επώμιση γίνεται με σφιγ­μένους τους μυς και απότομο τίναγμα του όπλου προς τα πάνω, αυτό προδικάζει μία άσχημη ντουφεκιά και μια κακή εικόνα με σπασμωδικές κινήσεις. Αυτό που ονομά­ζουν οι Αμερικανοί ειδικοί "herky-jerky" (ε­πί το ελληνικότερον, το απότομο ανεβοκατέβασμα του χεριού του Καραγκιόζη!)

Η σωστή λοιπόν επώμιση με ένα σωστά φτιαγμένο όπλο στα μέτρα μας είναι παρά­γοντες που εξασφαλίζουν την επιτυχία και εκεί πρέπει να ρίξουμε όλο το ενδιαφέ­ρον μας και λιγότερο στα φυσίγγια και τα τσοκαρίσματα. Το τρίπτυχο φυσίγγι -μή­κος κάννης τσοκάρισμα πρέπει να έρχεται τρίτο μετά την επώμιση και το κοντάκι. Οι διαφορές μεταξύ των φυσιγγίων, με τη ση­μερινή τεχνολογική εξέλιξη, πλην μερικών εξαιρέσεων, θεωρούνται στην πράξη αμε­λητέες.

Αφήστε τους βλητικούς προβληματι­σμούς στα χέρια των τεχνικών και ασχολη­θείτε με τον σωστό συγχρονισμό ματιού ­κάννης -στόχου. Όλα τα φυσίγγια σκοτώ­νουν. Σε μας οφείλονται τα αίτια που το θήραμα δεν μπαίνει στην τσάντα..

Αναδημοσίευση από το περιοδικό Κυνηγέσια και Κυνοφιλία