Λιγότερο από τρεις μήνες έχουν μείνει για να ξεκινήσει η νέα κυνηγετική περίοδο και πολλοί από εμάς αναζητούμε σε διάφορες γέννες τον μελλοντικό σύντροφο μας στο κυνήγι. Με αφορμή αυτό όλο το «παζάρι», σας παραθέτουμε παλαιότερη έρευνα του kinigotopos για την αγορά ενός κουταβιού αφήνοντας τα συμπεράσματα σε εσάς.
Τις προάλλες σε κάποια φιλική συγκέντρωση στην οποία βρέθηκα, συναντήθηκα με τρεις τέσσερις παλιούς μου φίλους και κυνηγούς. Εκεί άκουσα έκπληκτος, κάποιον από τους φίλους μου να εξομολογείται χαμηλόφωνα, την αγορά ενός κουταβιού. Όταν αναρωτήθηκα γιατί ψιθύριζε κάτι τόσο ευχάριστο, αυτός μου απάντησε, ¨για την γυναίκα μου¨. Όταν και πάλι τον ρώτησα εάν η γυναίκα του αντιπαθεί τα σκυλιά, εκείνος με συνωμοτικό ύφος μου είπε, ¨όχι αλλά αν ακούσει την τιμή του τότε θα το αντιπαθήσει σίγουρα¨. Ποία είναι λοιπόν αυτή η τιμή που μπορεί να γίνει αιτία προστριβής με την γυναίκα σου, τον ρώτησα και αυτός με λέξεις που έβγαιναν μέσα από τα δόντια του, λες και προσπαθούσε να μιμηθεί κάποιον εγγαστρίμυθο, μου απάντησε 180.000. Συνεχίζοντας εγώ την συζήτηση του είπα, ¨εντάξει ρε Στράτο αν τα άξιζε χαλάλι του ¨ και εκείνος ξεθαρρεύοντας λίγο μου είπε, ¨και βέβαια τα αξίζει κορόιδο θα με πιάνανε, είναι μια ποιντερούκλα τέλεια, αφού είναι τριών μηνών και ψιλοφερμάρει¨. Αμέσως μετά η επόμενη ερώτηση μου ήταν, ¨και φυσικά ο εκτροφέας που στο πούλησε θα σου έδωσε και τα pedigree του, που βέβαια θα είναι και πολύ βαριά¨ ¨κοίτα να δεις¨ μου είπε ¨τι να τα κάνω εγώ τα χαρτιά, αφού τον ξέρω το άνθρωπο δεν είναι επαγγελματίας, αλλά έχει και τα πρώτα κυνηγόσκυλα, χαρτιά εγώ βρίσκω όσα θες¨. Προσπάθησα μετά από αυτή του την απάντηση να σταματήσω την συζήτηση εκεί, όχι για άλλο λόγο, αλλά γιατί αν συνέχιζα πολύ φοβόμουν ότι ίσος γινόμουν η αιτία οικογενειακού δράματος.
Μετά από αρκετή ώρα και ενώ ο φίλος μου ο Στράτος με την γυναίκα του έφυγαν και η μεγάλη παρέα μας είχε μικρύνει αρκετά, με τις γυναίκες μας να έχουν κάνει το δικό τους ¨πηγαδάκι¨, ξεκίνησα και εγώ με τους άλλους δύο φίλους που είχαμε απομείνει, την συζήτηση γύρω από την αγορά του Πόιντερ από τον φίλο μας τον Στράτο. ¨Τι λετε εσείς ρε παιδία¨ τους ρώτησα ¨καλά έκανε ο Στράτος ή τον έπιασαν «Κώτσο»;¨ Με όχι και μεγάλη αυτοπεποίθηση, ο έναν από τους συνομιλητές μου είπε ¨εντάξει μωρέ αν η Μάνα και ο Πατέρας είναι καλά σκυλιά, τι είναι σήμερα τα 180 χιλιάρικα¨ ο άλλος φίλος μου ξέροντας με καλά, χαμογέλασε ελαφρά και μου είπε ¨άντε πες τα αν δεν τα πεις θα σκάσεις¨. Αυτό ήταν και το έναυσμα για ένα ξέσπασμα μου, όχι κατά του φίλου μου τον οποίο και εκτιμώ, αλλά για μια γενικά αρρωστημένη κατάσταση που επικρατεί στο χώρο μας, με τις τρελές και εξωφρενικές τιμές που ακούγονται για την αγορά ενός κουταβιού.
Θα ήθελα λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας τις εύλογες απορίες που μου γεννώνται, μετά από το άκουσμα ενεργειών όμοιες με εκείνη του φίλου μου. Όταν κάποιος από εμάς ο οποίος δεν είναι κυνοτρόφος κάνει μια γέννα την οποία επιθυμεί, (δεν είναι κάποια ανεπιθύμητη γέννα) γιατί την κάνει; Κατά την γνώμη μου και μιας και δεν είμαστε κυνοτρόφοι αλλά απλοί κυνηγοί, η γέννα αυτή γίνετε αποκλειστικά για ένα λόγο, για να κρατήσουμε κάποιο ή κάποια κουτάβια από σκυλιά που ξέρουμε και θεωρούμε ότι θα μας δώσουν κάποιους καλούς συνεχιστές τους. Σύμφωνα λοιπόν με αυτό, τα 180 χιλιάρικα δεν δικαιολογούνται, και αυτό γιατί αφού γεννηθούν τα κουταβάκια, εμείς θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε τα καλύτερα και αφού κρατήσουμε αυτά του εμείς θέλουμε, θα προσπαθήσουμε να ¨ξεφορτωθούμε¨ τα υπόλοιπα. Αυτό λοιπόν το ξεφόρτωμα να πληρωθεί από κάποιους 180.000 δεν είναι άδικο.
Το παραπάνω περιστατικό γίνετε ακόμη πιο τραγικό όταν τα σκυλάκια που πωλούνται δεν συνοδεύονται και από τα απαραίτητα πιστοποιητικά καθαροαιμίας. Και το παραμύθι ¨χαρτιά βρίσκω όσα θες¨ και ειδικά από ανθρώπους που δεν έχουν και μεγάλη επαφή με τον χώρο τον κυνοτρόφων πρέπει να σταματήσει. Δεν ξέρω αν αυτό είναι δύσκολο ή εύκολο για κάποιον απλό κυνηγό ή αν όπως κάποιοι λένε, συμβαίνει στο χώρο τον εκτροφέων. Εγώ αυτό που έχω να πω είναι ότι κατά την γνώμη μου, το να προμηθεύσεις κάποιο σκύλο με πλαστά χαρτιά ή χαρτιά αλλού, το θεωρώ πέρα από παράνομο και πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο και ότι εάν κάποιος εκτροφέας το κάνει, πέρα ότι διακυβεύει την καριέρα του στον χώρο, είναι και κοινός απατεώνας και καιροσκόπος. Ποίος θα αγόραζε κουτάβι από κάποιον για τον οποίον έχει ακουστεί, έστω και χωρίς αποδείξεις, ότι δίνει pedigree έπ’ αμοιβή. Σίγουρα και στο χώρο των εκτροφέων, μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που κερδοσκοπούν πάνω στην ανιδεότητα ορισμένων από εμάς, όμως πιστεύω ότι αυτοί είναι λίγοι και κάκιστες εξαιρέσεις τις οποίες λίγο πολύ οι περισσότεροι μας τις ξέρουμε.
Το να αγοράσω λοιπόν κάποιο κουτάβι 180.000 (ποσό που αναφέρω εξαιτίας του φίλου μου, γιατί έχω ακούσει και μεγαλύτερα πόσα για ανάλογα κουτάβια) το οποίο είναι μόλις 3 μηνών, αγοραστικέ από κάποιον μη επαγγελματία εκτροφέα, δεν έχει πιστοποιητικά καθαροαιμίας και το μόνο που ξέρουμε είναι ότι πιθανόν η Μάνα του και ο Πατέρας του ήταν καλά κυνηγόσκυλα, (που και αυτό είναι υποκειμενικό) μήπως όλα αυτά πάνε πολύ; μήπως αγγίζουν τα όρια της κοροϊδίας;
Και βεβαία πάει πολύ και δεν το λεω εγώ αυτό το λεν και παρά πολύ άλλοι που ασχολούνται χρόνια και χρόνια με την κυνοτροφεία και κυνοφιλία στην χώρα μας. Συγκεκριμένα πριν από λίγο καιρό βρέθηκα στην Θεσσαλονίκη και σε συζήτηση γύρω από τα θέματα αυτά με δυο τρεις φίλους γνωστούς και αναγνωρισμένους κυναγωγούς μου είπαν ¨ο καθένας που κάνει μια γέννα θέλει να πουλήσει τα κουτάβια του σε όσο πιο υψηλή τιμή μπορέσει, χωρίς να τον ενδιαφέρει για το τι κουτάβια πουλά, ή τι θα βγουν αυτά τα κουτάβια, γι’ αυτούς μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται¨. Και τι θα πει αυτό; αν κάποιο από τα κουτάβια στην πορεία εμφανίσει κάποιο κληρονομικό πρόβλημα, όπως κροτοφοβία, ή θηραματοφοβία, ή κάποια από τα τόσα γενετικά προβλήματα που μπορούν να εμφανιστούν σε άτομα που δεν ξέρουμε τις ακριβής καταβολές τους, τότε τι θα γίνει; αυτός ο κύριος που το παίζει εκτροφέας, θα πάρει πίσω το κουτάβι με το πρόβλημα και θα το αντικαταστήσει με κάποιο υγείες; όχι βέβαια πρώτον γιατί μετά από 6 μήνες που μπορεί να εμφανιστεί το πρόβλημα, αυτός το πιο πιθανόν είναι να μην έχει άλλα κουτάβια και δεύτερον θα αναγνωρίσει ότι τα ¨εξαίρετα¨ σκυλιά του έδωσαν σκυλιά με προβλήματα;
Χαρακτηρίστηκα οι συγκεκριμένοι κυναγωγοί μου είπαν, ¨οι «κυνοτρόφοι» αυτοί είναι άτομα χωρίς συνέχεια στο χώρο, που τυχαία έκαναν μια γέννα παίζοντας τους εκτροφείς και εξαπατούν τους αφελείς και ευκολόπιστους με την υποτιθέμενη και αμφίβολη ποιότητα των κουταβιών τους για καθαρά οικονομικά οφέλη.¨
Και για να πάμε ακόμη πιο μακριά, αυτοί οι δήθεν εκτροφείς, είναι υπεύθυνοι για τα χιλιάδες ημίαιμα που κατακλύζουν σήμερα τους κυνηγότοπους, αλλά και τις πόλεις. Αυτοί που χωρίς να έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις στο θέμα των διασταυρώσεων, αυτοί είναι οι σύγχρονοι εγκληματίες της κυνοφιλίας στην χώρα μας.
Πολύ εκτροφείς έχουν θυσιάσει πάρα πολύ χρόνο και χρήμα, στην αγωνιώδη προσπάθεια τους να βελτιώσουν, ή να προσαρμόσουν, τις διάφορες φυλές στα δεδομένα και τις απαιτήσεις της σημερινής εποχής. Όλοι τους προσπαθούν με μεγάλη προσοχή και μελέτη να κάνουν τις απαιτούμενες διασταυρώσεις, με τέτοια ζώα που θεωρητικά θα δώσουν απόγόνους, μορφολογικά και εργασιακά καλύτερα από τους γονείς τους. Όπως π.χ. αν έχουμε έναν αρσενικό σκύλο ο οποίος είναι πολύ κάλος εργασιακά, αλλά πιθανόν μορφολογικά να υστερεί στο ύψος για την φυλή του, τότε στην πιθανή διασταύρωση που θα επιχειρήσουμε να κάνουμε, θα πρέπει να επιλεγεί μια θηλύκια, η οποία πέρα από την εργασιακή της ικανότητα, θα πρέπει και στο ύψος να είναι πάνω από το μέσο όρο των θηλυκών της φυλής της. Αυτό βέβαια γίνετε για να βελτιώσουμε μορφολογικά τα άτομα που θα πάρουμε από την παραπάνω διασταύρωση. Ευκολονόητο πιστεύω είναι, να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε ζευγάρωμα μικρόσωμου αρσενικού, με μικρόσωμο θηλυκό, ή μεγαλόσωμου αρσενικού, με μεγαλόσωμη θηλύκια και αυτό γιατί πολλά από τα ζώα που θα πάρουμε, θα είναι εκτός του ορίων ύψους της φυλής τους. Όλα αυτά, αλλά και πολλά αλλά πολύ πιο δύσκολα, δυστυχώς δεν τα γνωρίζουμε όταν επιχειρούμε να κάνουμε μια γέννα και έτσι έχουμε τα αποτελέσματα που όλοι βλέπουμε γύρω μας. Όπως π.χ. με την φυλή που προσωπικά ασχολούμαι τα Κούρτσχααρ και που συναντούμε ζώα με ύψος κάτω από 53 cm που μοιάζουν σαν κατσαρίδες ή πάλι για να πάμε στην αντίπερα όχθη, ζώα με ύψος μουλαριού. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των «αμελέτητων» διασταυρώσεων που επιχείρήσαν «αμελέτητοι» εκτροφείς.
Για να επανέλθουμε όμως στο θέμα της τιμής του κουταβιού και ξεκινώντας σταδιακά, θα προσπαθήσουμε να βρούμε το πραγματικό κόστος ανά κουτάβι, μέχρι την ηλικία των τεσσάρων μηνών. Όλα όσα παρακάτω θα αναφέρω, είναι προϊών επίμονης έρευνας η οποία πήρε αρκετό καιρό, έχοντας διπλά μας επαγγελματίες καταξιωμένους στον χώρο τους όπως κτηνίατρους, αλλά και επαγγελματίες εκτροφείς και ζωοτέχνες. Ξεκινώντας λοιπόν από το θέμα των εμβολίων και της κτηνιατρικής κάλυψης ενός κουταβιού, η συνεργάτης μας κτηνίατρος μας είπε ότι, ¨κατά το διάστημα 6 έως 16 εβδομάδων από την ημέρα γέννησης του, στο κουταβάκι θα πρέπει να γίνουν τρεις εμβολιασμοί, καθώς επίσης και αποπαρασίτωση,¨ η όλη αυτή διαδικασία μαζί με την επίσκεψη, την κλινική εξέταση και τα φάρμακα, στην προαναφερόμενη κτηνίατρο, στοιχίζουν 25.000 δρχ. Όσο αφορά τώρα το θέμα διατροφής ενός κουταβιού έχουμε τα έξης δεδομένα, κατά τον πρώτο μήνα της ζωής τους τα κουταβάκια τρέφονται από την μητέρα τους, μετά από τον πρώτο μήνα, είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε κάποια καλής ποιότητας ξηρά τροφή και ίσος κάποια συμπληρώματα. Η ποσότητα τροφής που θα χρειαστούμε για τους τρεις μήνες μετά από τον απογαλακτισμό των κουταβιών, την υπολογίσαμε με βάση τους πίνακες ημερήσιας χορήγησης τροφής, μιας πολύ καλής κροκέτας ως εξής: σε ηλικία 2 μηνών και σε ένα κουταβάκι π.χ. Σέττερ που το βάρος του είναι 1 kg, η ημερήσια ποσότητα θα πρέπει να είναι 35 gr. για να φτάσει τα 300 gr. ημερησίως στο ίδιο κουτάβι και σε ηλικία 4 μηνών όταν το βάρος του φτάνει πλέων τα 12 kg. Αν λοιπόν προσπαθήσουμε να υπολογίσουμε το μέσο όρο της ημερήσια κατανάλωσης θα βρούμε 167gr. περίπου (αρκετά μεγάλη ποσότητα αν η τροφή είναι αυτή που πρέπει) συνολικά δηλαδή για τρεις μήνες θα χρειαστούμε (167gr.Χ 90 ημ.) 15,03 kg ξηράς τροφής, εμείς για χάρη στρογγυλοποίησης θα πούμε ένα τσουβάλι τροφής 15 kg και βάζοντας την ανώτερη τιμή που υπάρχει σήμερα στην αγορά, θα το κοστολογήσουμε στις 22.000 δρχ. Μιλήσαμε παραπάνω και για κάποια συμπληρώματα που μπορούμε να δώσουμε στα κουταβάκια μας (τα οποία δεν είναι απαραίτητα αν η ποιότητα της ξηράς τροφής τους είναι σαν αυτή που παραπάνω περιγράψαμε) αυτά τα συμπληρώματα μπορεί να είναι, κοτόπουλο, ρύζι, χορταρικά, γάλα, κιμάς κ.α.. Αν εμείς θελήσουμε π.χ. να συμπληρώσουμε στην τροφή του, με κιμά και ρύζι ενδεικτικά θα αναφέρουμε ότι, το κιλό το ρύζι για σκύλους τιμάτε περίπου 150 δρχ. και το κιλό ο κιμάς περίπου τις 400 δρχ. με 2 κιλά τροφής, συν την ξηρά τροφή, υπολογιστικέ ότι τρέφουμε το ένα κουτάβι μας περίπου 2 εβδομάδες, άρα το κόστος των συμπληρωμάτων στους τρεις μήνες για ένα κουτάβι είναι (275 δρχ. την βδομάδα Χ 12 εβδομάδες) = 3300 δρχ. Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν, μέχρι την ηλικία των τεσσάρων μηνών υπολογίσαμε, κτηνιατρική επίβλεψη, εμβολιασμούς, αποπαρασίτωση, με κόστος 25.000, τροφή για τρεις μήνες, με κόστος 22.000 και συμπληρωματική τροφή με κόστος περίπου 3.000, άρα το συνολικό κόστος μέχρι τους τέσσερις μήνες είναι περίπου τις 50.000 δρχ.
Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε και κάποιους άλλους παράγοντες, που ανεβάζουν το κόστος ενός κουταβιού έμμεσα. Για παράδειγμα, για τον ένα μήνα που η μητέρα θηλάζει, η τροφικές ανάγκες της αυξάνονται στο κατακόρυφο, κατά συνέπεια υπάρχει κάποιο κόστος όσο αφορά την τροφή της μητέρας και που αν το δούμε τελείως επαγγελματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι επιβαρύνει το τελικό κόστος των κουταβιών. Από κάποιους φίλους εκτροφείς θίχθηκε το θέμα της επίβασης, που για ορισμένους στοιχίζει αρκετά ανάλογα με το αρσενικό, όμως εμείς όπως και στην αρχή του άρθρου μας αναφέραμε, με την πραγματική ιστορία του φίλου μου, (που δεν λέγετε Στράτος αλλά δεν έχει σημασία) θίξαμε το θέμα της πώλησης σκύλων χωρίς πιστοποιητικά καθαροαιμίας, χωρίς αξιόλογη γενεολογία, με αμφίβολη καθαροαιμία και όχι από επαγγελματίες εκτροφείς, αλλά από κάποιον κυνηγό που είχε μια γέννα. Όταν λοιπόν μιλάμε για αυτές τις περιπτώσεις, χρήματα για επιβάσεις, ή για έγραφες στο Κ.Ο.Ε. και έκδοση pedigree πάνε περίπατο και δεν δικαιολογούνται. Βέβαια ο καθένας θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι, ζευγαρώνω την πολύ καλή σκυλίτσα μου με κάποιο καθαρόαιμο αναγνωρισμένο αρσενικό κάποιου εκτροφέα, για να πάρω καλής ποιότητας κουτάβια, δεν είναι όμως έτσι, πρώτων γιατί δεν υπάρχει επίσημος τρόπος για να μας αποδείξει ότι η επίβαση έγινε με το συγκεκριμένο αρσενικό και δευτέρων γιατί αν ακόμα συνέβη αυτό, τίποτα δεν μας εξασφαλίζει την ποιότητα των κουταβιών, μιας και ναι μεν ξέρουμε την γενεολογία του πατέρα αλλά πίσω από την μάνα τι κρύβεται;
Με όλα λοιπόν όσα παραπάνω αναφέραμε και σαν συμπέρασμα έχουμε να πούμε ότι το συνολικό κόστος ενός κουταβιού ηλικίας τεσσάρων μηνών, μεγαλωμένο με ότι καλύτερο μπορούμε να του δώσουμε και με πλήρη ιατρική κάλυψη, μόλις υπερβαίνει τις 50.000.
Σε συνδυασμό και με τον λόγο που κάναμε την γέννα και που στην αρχή αναφέραμε τότε μία τιμή από 50.000 έως 70.000 κατά την γνώμη μας, έχει καλύψει πλήρως το κόστος του. Μιλάμε βεβαία για περιπτώσεις ανάλογες με την ιστορία που σας αφηγηθήκαμε και όχι για περιπτώσεις που αγοράζουμε κάποίο ζώο με γενεολογία, με πιστοποιητικά καθαροαιμίας και από κάποιο φερέγγυο εκτροφέα, σε αυτή την περίπτωση όλα όσα αναφέραμε πληρώνονται και σε πολλές περιπτώσεις πληρώνονται καλά.
Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε το κατά το τέλος του 2001 γι’ αυτό και τα πόσα είναι σε δραχμές και όχι σε ευρώ. Αυτό όμως ελάχιστα διαφοροποιεί τα οικονομικά μεγέθη που αναφέραμε, αφού ακόμα και σήμερα οι τιμές των προϊόντων που παραπάνω αναφέραμε όπως σκυλοτροφή, ρύζι, κιμά, κλπ, είναι κατά πολύ λίγο ακριβότερες από ότι το 2001.
(Πρώτη δημοσίευση Ιούνιος 2004 www.kinigotopos.gr)
