Βρισκόμαστε σχεδόν στην καρδιά του καλοκαιριού και σε σύντομο χρονικό διάστημα θα πρέπει να ξεκινήσουμε, αν δεν έχουμε ήδη ξεκινήσει, τις εκπαιδευτικές μας εξόδους, έτσι ώστε να έχουμε όσο το δυνατών πιο ετοιμοπόλεμα τα σκυλιά μας στα πρώτα κυνήγια της έναρξης.
Ένας όμως από τους μεγαλύτερους κινδύνους που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στα εκπαιδευτικά αυτά και κυρίως της πέρδικας, κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά και στις αρχές του φθινοπώρου, είναι τα φίδια. Φίδια μια λέξη που από μόνη της είναι ικανή να μας δημιουργήσει ευκολότατα αισθήματα φόβου πανικού και άλλα συναφή.
Καλό λοιπόν είναι να μάθουμε κάποια βασικά πράγματα για τα πλάσματα αυτά, έτσι ώστε να είμαστε περισσότερο προετοιμασμένοι σε μια πιθανή συνάντηση μαζί τους.
Καταρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η επικινδυνότητα των φιδιών είναι δεδομένη, αλλά όχι στο επίπεδο που ο μύθος την έχει πλέον αναγάγει. Υπάρχουν περίπου 2400 διαφορετικοί τύποι φιδιών στον κόσμο και από αυτά μόνο 200 είναι πραγματικά επικίνδυνα. Στην χώρα μας δε ζει ένας πολύ μικρός αριθμός από αυτά.
Ένα από τα βασικά πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε, είναι οι συνήθειες των φιδιών έτσι ώστε να λαμβάνουμε και καλύτερα μέτρα προστασία.
Τα μέρη που συνήθως τα φίδια βρίσκονται είναι, κάτω από τους βράχους ή ξύλα, τρύπες στο έδαφος, ενώ πολύ σπανιότερα σε δένδρα. Θα πρέπει ακόμα να ξέρουμε ότι σχετικά αδρανοποιούνται (περά από την χειμερία νάρκη) και κατά τα διαστήματα που υπάρχει πολύ κρύο ή πολύ ζέστη. Αυτή τους η συνήθεια τα αναγκάζει τις ψυχρές ώρες να κινούνται σε μέρη που τα βλέπει ο ήλιος και το αντίθετο δηλαδή προς την σκιά όταν υπάρχει πολύ δυνατή ζέστη. Εύκολα λοιπόν μπορούμε να καταλάβουμε, σε ποία σημεία θα πρέπει να δίνουμε μεγαλύτερη προσοχή στις υπαίθριες μετακινήσεις μας.
Ένας άλλος ακόμα βασικός παράγοντας που θα πρέπει να γνωρίζουμε, είναι ότι όπως εμείς δεν επιθυμούμε καμία συνάντηση με τα φίδια, έτσι και αυτά δεν θέλουν να συναντηθούν μαζί μας. Επειδή η φύση τα έχει προικίσει με την δυνατότητα της σχεδόν απόλυτης προσαρμογής τους στο περιβάλλον, εμείς θα πρέπει να είμαστε αυτοί που θα κάνουμε αισθητή την παρουσία μας στον χώρο, προειδοποιώντας τα για την παρουσία μας εκεί. Αυτό μπορεί να γίνει με την δημιουργία διαφόρων θορύβων όπως η ομιλία, αλλά και με το βαρύ περπάτημα μας, μιας και τα φίδια έχουν την δυνατότητα να αντιλαμβάνονται εξαιρετικά εύκολα τις παραμικρές δονήσεις στο έδαφος και στον αέρα. Ακόμα τα φίδια μας μυρίζουν χρησιμοποιώντας της γλώσσας τους, την οποία και συνεχώς τρεμοπαίζουν μέσα-έξω από στο στόμα τους.
Γνωρίζοντας λοιπόν κάποιες βασικές συνήθειες των φιδιών, μπορούμε πλέον να δούμε και κάποιες βασικές αρχές που εμείς θα πρέπει να τηρούμε βασιζόμενες πάντα στις προαναφερόμενες συνήθειες τους.
Θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν κινούμαστε σε χορταριασμένα μέρη, πεσμένα ξύλα και βραχώδη έδαφος μιας και αποτελούν τον συνήθη τόπο των φιδιών.
Όταν κινούμαστε σε τέτοια μέρη θα πρέπει να έχουμε τεταμένη την προσοχή μας και τα μάτια μας ανοιχτά, προσπαθώντας να εντοπίσουμε και την παραμικρή ύποπτη κίνηση γύρω μας. Καλό είναι να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας με ομιλίες, βαρύ περπάτημα και διαφόρους θορύβους, όπως και να χρησιμοποιούμε κάποιο ραβδί ή μπαστούνι.
Κάλο είναι εάν έχουμε την δυνατότητα, να κινούμαστε είτε εκεί που κάποιος άλλος πριν από εμάς έχει περάσει, ή όταν επιστρέφουμε στα δικά μας παλιά ίχνη.
Θα πρέπει να αποφεύγουμε να βάζουμε τα χέρια μας σε τρύπες ή μέρη που δεν μπορούμε να δούμε και να ελέγξουμε, αλλά και να καθόμαστε σε πεσμένους κορμούς δέντρων, βράχους και πέτρες, ή σε μέρη με υψηλή βλάστηση.
Θα πρέπει να δίνουμε μεγάλη προσοχή στα μέρη που θα κάτσουμε να ξεκουραστούμε και αυτό γιατί ένα καλά καμουφλαρισμένο φίδι, πολύ δύσκολα γίνετε αντιληπτό.
Πάντα θα πρέπει να ελέγχουμε το σακίδιο μας ή το slipping bag πριν το χρησιμοποιήσουμε.
Καλό θα είναι να φοράμε ψηλά άρβυλα και κάπως σκληρότερα παντελόνια.
Τέλος αν τελικά η συνάντηση μας με κάποιο φίδι είναι αναπόφευκτη, θα πρέπει να οπισθοχωρήσουμε με αργές κινήσεις και όσο το δυνατόν πιο ήρεμα μπορούμε, αποφεύγοντας τις ξαφνικές και σπασμωδικές κινήσεις οι οποίες μπορούν να το ερεθίσουν και να μας επιτεθεί.
Στην περίπτωση που κάποιο φίδι μας δαγκώσει, στη περιοχή του δαγκώματος θα υπάρχουν σημάδια από τους κυνόδοντες του φιδιού με την μορφή 2 οπών, κάποια μικρή αιμορραγία, έντονο πρήξιμο, και πιθανώς αίμα στα ούρα μας. Η πληγωμένη περιοχή θα αρχίσει να πρήζεται σε λιγότερο από 3 λεπτά και το πρήξιμο πιθανότατα να αυξάνεται, για σχεδόν μια ώρα. Όλο αυτό το διάστημα στην περιοχή αυτή υπάρχουν δυνατοί πόνοι. Περά από αυτά πολύ πιθανών είναι, ο έντονος πονοκέφαλος, η αύξηση των σφυγμών και η πτώση της πίεσης του αίματος. Όπως και το αίσθημα της έντονης δίψας.
Εξυπακούεται βεβαία ότι θα πρέπει να μας παρασχεθεί ιατρική βοήθεια το δυνατόν γρηγορότερα.
Στην χώρα μας ελάχιστα περιστατικά επίθεσης φιδιού σε άνθρώπο αναφέρονται ετησίως και σίγουρα δείχνοντας την ανάλογη προσοχή, που ούτως ή άλλως θα πρέπει να δίνουμε στις υπαίθριες δραστηριότητες μας, πολύ δύσκολα θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα.
Τέλος αφήστε τα στην ησυχία τους όπως και αυτά θέλουν να αφήνουν εμάς και μην ξεχνάμε ότι εμείς εισβάλαμε στο χώρο τους και όχι αυτά στον δικό μας.
(Πρώτη δημοσίευση Ιούνιος 2004 www.kinigotopos.gr)